برتری‌های HTML 5 نسبت به HTML 4

چکیده

HTML 5 پنجمین بازبینی مهم زبان بنیادی وب جهانی یعنی HTML را تعیین می نماید. "برتری‌های HTML 5 نسبت به HTML 4" تفاوتهای میان HTML 4 و HTML 5 را توصیف می کند و برخی از دلایل برای تغییرات را ارایه می نماید. این سند نمی تواند اطلاعات دقیقی بصورتی که در خصوصیات HTML 5 همیشه فعالانه در توسعه است را فراهم نماید. هنگامی که ابهامی وجود داشته باشد، خصوصیات HTML 5 خودش را همواره بررسی می کند. [HTML5]

وضعیت این سند

این قسمت وضعیت این سند را در زمان انتشارش توصیف می کند. اسناد دیگری می توانند جانشین این سند شوند. لیستی از انتشارهای W3C و بازبینی های اخیر این گزارش فنی می تواند در فهرست گزارش های فنی W3C در http://www.w3.org/TR موجود باشد.

این نخستین پیش نویس کاری منتشر شده ارایه شده توسط  کار گروه HTML، بخش فعالیت HTML می باشد. کار گروه می خواهد این سند را به گونه ای منتشر نماید تا  یادداشت کار گروه  خصوصیات HTML 5 را همراهی نماید. انجمن اختصاصی برای توضیحات public-html-comments@w3.org، لیستی از نامه های افرادی که فرستاده اند با یک آرشیو عمومی است.

انتشار بصورت پیش نویس کار بیانگر تایید توسط عضویت W3C نیست. این یک سند پیش نویس است و می تواند در هر زمانی توسط اسناد دیگری به روز شده، جایگزین شده و یا منسوخ شده باشد. صحیح نیست که از این سند همچون کار متفاوتی که در حال پیشرفت است، ذکر دیگری به میان آید.

این سند در برابر خط مشی انحصاری W3C در 5 فوریه 2004 توسط یک گروه عملیاتی ارایه شد. W3C از یک لیست عمومی همه حق امتیازهای آشکار ایجاد شده در رابطه با آنچه از گروه قابل تحویل است محافظت می نماید؛ آن صفحه همچنین شامل دستور العملهایی جهت آشکار سازی یک حق امتیاز است. فردی که شناخت واقعی از یک حق امتیازی دارد که باورهای انفرادی شامل درخواست (های) ضروری است بایستی اطلاعات بنابر قسمت 6 از خط مشی حق امتیاز W3C  آشکار شوند.

جدول محتویات

• 1. مقدمه
  • 1.1. نشر باز
  • 1.2. سازگار با قبلیها
  • 1.3. مدل توسعه
• 2. ترکیب نحوی
  • 2.1. رمزگذاری کاراکتر
  • 2.2. The DOCTYPE
• 3. زبان
  • 3.1. عناصر جدید
  • 3.2. ویژگیهای جدید
  • 3.3. عناصر تغییر یافته
  • 3.4. عناصر غایب
  • 3.5. ویژگیهای غایب
• 4. رابط های برنامه کاربردی (APIs)
  • 4.1. گسترشها در جهت HTMLDocument
  • 4.2. گسترشها در جهت HTMLElement
• سپاسگزاریها
• منابع

1. مقدمه

HTML در سیر تکاملی پیوسته ای بوده است از اینرو در ابتدای 1990 به اینترنت معرفی شد. برخی از خصیصه ها در مجموعه خصوصیات معرفی شدند؛ خصیصه های دیگر در انتشار نرم افزار معرفی شده بودند. در برخی موارد، تحقق پذیری ها و شیوه های تالیف با همدیگر و با خصوصیات و استانداردها همگرا شده اند، اما در دیگر طرق به انشعاب از هم تداوم می یابند.

HTML 4 یک توصیه W3C در سال 1997 بود. تا هنگامی که سرویسی را ادامه می دهد که بصورت دشوار راهنمای بسیاری از خصیصه های بنیادی HTML است، نمی تواند به اندازه کافی اطلاعاتی را جهت اجرای میان عملیاتی آن با همدیگر و مهم تر اینکه با یک توده مهم از محتوای توسعه یافته را ایجاد نماید. همان برای XHTML1 روانه می شود، که ترتیب یک XML را برای HTML 4 تعیین می نماید و DOM سطح 2 HTML که رابط های برنامه کاربردی جاوا اسکریپت را برای هر دوی HTML و XHTML مشخص می کنند. [HTML4] [XHTML1] [DOM2HTML]

پیش نویس HTML 5 بازتاب تلاشی آغاز شده در سال 2004 در جهت تحقیق همزمان بر روی تحقق پذیریهای HTML و محتوای توسعه یافته می باشد. پیش نویس:

1. تعاریف یک زبان واحد فراخوانده شده HTML 5 را که می توان در یک ترکیب نحوی HTML "معمول" و در ترکیب نحوی XML نوشت.
2. تعاریف جزئیات مدلهای پردازش که اجرای میان عملیاتی را بیفزاید.
3. بهتر کردن نشانه گذاری برای اسناد.
4. معرفی نشانه گذاری و برنامه های رابط کاربردی برای پدیداری اصطلاحها، همچون موارد کاربردی وب.

1.1. نشر باز

HTML 5 هنوز یک پیش نویس است. محتویات HTML 5، همچنین محتوای این سند که مرتبط با HTML 5 است، در حال حاضر در کار گروه HTML فهرست های پستی WHATWG در حال بحث می باشند. برخی از محتوای نشر باز (این لیست جامع نیست):

• تعاریف معنایی عملی برای نحوه ارایه برخی از عناصر قبلی.
• جزئیات قابلیت دسترسی و خصیصه های استقلال رسانه ها، همچون ویژگیهای longdesc, alt, summary و headers.
• ویژگی style.
• مدل تکرار.

1.2. سازگار با قبلیها

HTML 5 در یک مسیر برگشتی سازگار با مسیر مورد استفاده عاملهای کاربری، تعیین شده است. جهت محافظت از زبان تالیفی نسبتا ساده برای نویسنده های متعدد عناصر و ویژگی ها را همچون زمینه طرح در دیگر بخش های این سند همانند نحوه ارایه عناصری که بهتر از مقدار در حال استفاده CSS هستند را شامل نمی شود.

عاملهای کاربری هر چند همواره از این عناصر قدیمی پشتیبانی خواهند نمود و دلیلی است بر اینکه چرا خصوصیات به وضوح نیازمندیها را برای نویسنده ها و عاملهای کاربری تفکیک می کند. این توانایی که نویسندگان نمی توانند از isindex یا عنصر plaintext استفاده نمایند، اما عاملهای کاربری لازم است که آنها را در مسیری که سازگار با چگونگی رفتارهای قبلی عناصر است پشتیبانی نمایند.

از هنگامی که HTML 5 مطابق با نیازمندیهای مجزا برای نویسنده ها و عاملهای کاربری نبوده آنجا یک نیاز طولانی برای اشیای نشانه گذاری موجود نیست "بد دانسته شده".

1.3. مدل توسعه

قبل از اینکه لااقل دو بار بطور کامل خصوصیات اجرا نشوند خصوصیات HTML 5 مطرح شده به پایان نخواهد رسید. این شیوه ای متفاوت از نسخه های پیشین HTML را دارا می‌باشد. مورد هدف است که پیاده سازی و قابل استفاده بودن توسط طراحان و توسعه دهندگان که یکباره به اتمام رسیده تامین گردد.

2. ترکیب نحوی

زبان HTML 5 دارای یک ترکیب نحوی  "سفارشی" است که سازگار با اسناد منتشر شده  HTML 4 و XHTML1 بر روی وب است، اما با بیشتر خصیصه های رمزی SGML از HTML 4 سازگار نیست، همچون /em/content>. اسناد مورد استفاده این ترکیب نحوی "سفارشی" می بایستی با نوع text/html MIME سرویس داده شده باشد.

HTML 5 همچنین جزئیات قواعد تجزیه (شامل روش رفع خطا) را برای این ترکیب نحوی که تا حد زیادی سازگار با تحقق پذیری های عمومی هستند را تعریف می کند. عاملهای کاربری با استفاده از این قواعد از منابعی که دارای نوع text/html MIME هستند پیروی می نمایند. در اینجا سندی است که مطابق با ترکیب نحوی HTML است:

<!doctype html>
<html>
  <head>
    <meta charset="UTF-8">
    <title>Example document</title>
  </head>
  <body>
    <p>Example paragraph</p>
  </body>
</html>

ترکیب نحوی دیگری که می تواند برای HTML 5 استفاده شده باشد XML است. این ترکیب نحوی با اسناد XHTML1 و تحقق پذیریها سازگار است. اسناد مورد استفاده این ترکیب نحوی نیازمند آن است که با یک نوع XML MIME سرویس داده شده باشد و عناصر ضروری است که از فضای نامی ارایه شده در http://www.w3.org/1999/xhtml قواعد بیان شده توسط خصوصیات XML پیروی نمایند. [XML]

در زیر نمونه ای از سندی است که مطابق با ترکیب نحوی XML از HTML 5 می باشد. نکته ای که اسناد XML می بایستی یک نوع XML MIME type همچون application/xhtml+xml یا application/xml را داشته باشند.

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
  <head>
    <title>Example document</title>
  </head>
  <body>
    <p>Example paragraph</p>
  </body>
</html>

2.1. رمزگذاری کاراکتر

برای ترکیب نحوی HTML از HTML 5 نویسندگان سه شیوه را جهت تنظیم رمزگذاری کاراکتر در اختیار دارند:

• در سطح انتقال. بوسیله استفاده از هدر HTTP Content-Type برای نمونه.
• کاربرد یک کاراکتر مارک سفارش بایت یونی کد (BOM) در شروع فایل. این کاراکتر امضایی را برای رمزگذاری استفاده شده تهیه می کند.
• کاربرد یک عنصر meta با یک ویژگی charset که رمز گذاری را مشخص می کند بصورتی که عنصر نخستین زیرمجموعه عنصر head باشد.
   <"meta charset="UTF-8> می توانست جهت رمزگذاری  UTF-8 استفاده شده باشد. این جایگزینی ضروری برای
     <"meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8> می باشد.

برای ترکیب نحوی XML نویسنده ها باید قواعد را بصورتی که در خصوصیات XML جهت مجموعه رمزگذاری کاراکتر بیان شده استفاده نمایند.

2.2. The DOCTYPE

ترکیب نحوی HTML از HTML 5 نیازمند تعیین یک DOCTYPE است تا ارایه صفحه توسط مرورگر در حالت استاندارد تامین گردد.  DOCTYPE منظور دیگری ندارد و بنابراین برای XML اختیاری است. اسناد با یک نوع XML MIME همواره در حالت استاندارد استفاده شده اند. [DOCTYPE]

 DOCTYPE اعلان <!DOCTYPE html> است و مورد غیر حساسی در HTML است. DOCTYPEها مطابق نسخه های اولیه HTML بلندتر بودند برای اینکه زبان HTML مبنی بر SGML است و از اینرو نیازمند اشاره به یک DTD است. با HTML 5 این مورد بلندتری نیست و  DOCTYPE تنها نیازمند فعال سازی حالت استاندارد برای اسناد نوشتاری کاربردی ترکیب نحوی  HTML است. مرورگرها قبلا این را برای <!DOCTYPE html> انجام می دادند.

3. زبان

این بخش به زیر مجموعه های مختلفی تقسیم شده تا با وضوح بیشتری تفاوتهایی که در آنجا میان  HTML 4 و HTML 5 وجود دارد را بیان نماید.

3.1. عناصر جدید

عناصر ذیل جهت داشتن ساختار بهتری معرفی شده اند:

• section یک سند عمومی یا بخش برنامه کاربردی را نشان می دهد. که می تواند همراه با h1-h6 استفاده شده باشد تا ساختار سند را نمایان سازد.

• article یک قسمت مستقل از محتوای یک سند را، همچون یک بلاگ وارده یا مقاله روزنامه نگاری نشان می دهد.

• aside قسمتی از محتوای سندی را نشان می دهد که اندکی به بقیه صفحه ربط داشته باشد.

• header هدر یک قسمت را نشان می دهد.

• footer یک پاورقی را برای یک قسمت نشان می دهد و می تواند شامل اطلاعاتی در مورد نویسنده، اطلاعات حق چاپ و نشر و غیره گردد.

• nav قسمتی از سند را به منظور هدایت و ناوبری نشان می دهد.

• dialog می تواند جهت نشانه گذاری یک مکالمه بدین صورت بکار رفته باشد:

  <dialog>
   <dt> Costello
   <dd> Look, you gotta first baseman?
   <dt> Abbott
   <dd> Certainly.
   <dt> Costello
   <dd> Who's playing first?
   <dt> Abbott
   <dd> That's right.
   <dt> Costello
   <dd> When you pay off the first baseman every month, who gets the money?
   <dt> Abbott
   <dd> Every dollar of it. 
  </dialog>

• figure می تواند با پیوند جدید عنوان همراه با مقداری محتوای جاسازی شده، همچون یک گرافیک یا ویدئو استفاده شده باشد:

  <figure>
   <video src=ogg>…</video>
   <legend>Example</legend>
  </figure>

همچنین در آنجا عناصر مجزای جدید دیگری هستند:

• audio و video برای محتوای چند رسانه ای. هر دوی یک API همچنین نویسندگان برنامه کاربردی می توانند اسکریپتی را که واسط های کاربری دارند را تهیه نموده باشند. عناصر source با همدیگر همراه با این عناصر استفاده شده اند در صورتی که در آنجا چندین جریان قابل دسترس انواع متفاوت وجود دارد.

• embed برای محتوای پلاگین استفاده شده است.

• m اجرایی از متن مشخص شده را نشان می دهد.

• meter سنجشی همچون نحوه استفاده از دیسک را نشان می دهد.

• time یک داده و / یا زمان را نشان می دهد.

• canvas برای ترجمه گرافیکهای پویای bitmap متحرک، همچون گرافیکها، بازیها و غیره استفاده شده است.

• command یک فرمان که کاربر می تواند توسط آن چیزی را طلب کند را نشان می دهد.

• datagrid یک فعل و انفعال معرفی یک لیست درختی یا داده جدولی را نشان می دهد.

• details اطلاعات اضافی یا کنترلهایی که کاربر می تواند بنا به درخواست بدست آورد را نشان می دهد.

• datalist همراه با ویژگی جدید list برای input استفاده شده تا کادرهای کمبو (منوهای کرکره ای) را ایجاد نماید:

  <input list=browsers>
  <datalist id=browsers>
   <option value="Safari">
   <option value="Internet Explorer">
   <option value="Opera">
   <option value="Firefox">
  </datalist>

• عناصر datatemplate, rule و nest یک ساز و کار تمپلتی را برای HTML تهیه می کند.

• event-source استفاده شده است تا رویدادهای فرستاده شده سرویس دهنده را "بگیرد".

• output برخی از انواع برونداد را نشان می دهد بطوریکه مطابق محاسبه انجام شده میان تهیه فایل آغازگر است.

• progress تکمیل عملی را نشان می دهد، همچون در حال بارگذاری یا هنگامی که مجموعه ای از عملیات گران انجام داده می شود.

عنصر input متعلق به ویژگی type هم اکنون دارای مقادیر جدید ذیل است:

• datetime
• datetime-local
• date
• month
• week
• time
• number
• range
• email
• url

ایده این انواع جدید به گونه ای است که عامل کاربر می تواند واسط کاربر را تهیه نماید، همانند جمع کننده اطلاعات تقویم یا یکپارچگی با کتاب آدرس متعلق به کاربر و ارایه یک شکل تعریف شده به سرور می باشد. این به کاربر تجربه بهتری می بخشد بطوریکه این input قبل از ارسال به سرور مورد نظر که در آنجا زمان کمتری برای انتظار بازخورد مورد نظر است، بررسی می شود.

3.2. ویژگی های جدید

HTML 5 دارای ویژگی های جدید بصورت مجزا معرفی شده ای است که شامل عناصر گوناگونی است که قبلا جزئی از HTML 4 بوده اند:

• عناصر a و area هم اکنون دارای ویژگی media برای هماهنگی با عنصر link هستند. که کاملا مشورتی است.

• عناصر a و area دارای یک ویژگی جدید فراخوانده شده ping هستند که لیست مجزای فضای URI هایی که هنگامی که فرا پیوند ادامه داده شده پینگ شده است. در همان حال پیگیری کاربر اساسا با راهنمایی مجدد پایان یافته است. این ویژگی به عامل کاربر اجازه می دهد که به کاربرها خبر دهد که URI ها می خواهند پینگ شوند همچنین به کاربرهای هوشیار مستقل طریقی غیر فعال را ارایه دهند.

• عنصر area، جهت هماهنگی، در حال حاضر دارای ویژگی های hreflang و rel است.

• عنصر base می تواند هم اکنون دارای یک ویژگی target باشد بصورتی که برای هماهنگی با عنصر a است و بدلیل اینکه قبلا در بسیاری موارد پشتیبانی شده است. همچنین، ویژگی target عناصر a و area که غیر طولانی است بد دانسته شده است، به گونه ای که در برنامه های کاربردی وب مفید است، برای نمونه در پیوستگی با iframe.

• ویژگی value برای عنصر li که غیر طولانی است بد دانسته شده است بطوریکه قابل ارایه نیست. همان که برای ویژگی start عنصر ol می رود.

• عنصر meta دارای یک ویژگی کنونی charset است و به گونه ای است که قبلا پشتیبانی شده و راه بهتری را جهت تعیین رمزگذاری کاراکتر برای سند آماده می نماید.

• یک ویژگی جدید autofocus می تواند روی عناصر input (به استثنای هنگامی که ویژگی type بصورت hidden است), select, textarea و button مشخص شده باشد. که شیوه اعلانی که کنترل فرمی را در هنگام لود صفحه متمرکز می کند را تهیه می نماید. کاربرد این مشخصه می بایستی باعث تسهیل تجربه کاربر شده باشد بطوری که کاربر بتواند در صورتی که از آن خوشش نمی آید آنرا غیر فعال نماید، برای مثال.

• ویژگی جدید form برای عناصر input, output, select, textarea, button و fieldset جهت کنترل مرتبط با بیشتر از یک فرم واحد مجاز است.

• عناصر input, button و form ویژگی جدیدی دارند که replace که اثراتی که با سند واقع می شود پس از ارایه فرمی می باشد.

• عناصر form و select (همچنین عنصر datalist) دارای یک ویژگی data هستند که اجازه می دهند کنترلهای فرم شکل بگیرند، هرگاه form یا کنترل فرم در صورتی که select و datalist با داده های فرم سرویس داده شده اند.

• ویژگی جدید required جهت input (بجز هنگامی که ویژگی type بصورت hidden است، image یا برخی نوع دکمه همچون submit باشد) و textarea بکار برده می شود. که کاربری را که در حال درج مقداری جهت ارایه فرم است را نشان می دهد.

• عناصر input و textarea دارای ویژگی جدید فراخوانده inputmode هستند که به واسط کاربر به گونه ای که مورد انتظار است اشاره ای می نماید.

• شما هم اکنون می توانید یک fieldset کامل را با استفاده از ویژگی disabled بر روی آن غیر فعال نمایید. قبلا همچین امکانی وجود نداشت.

• عنصر input دارای ویژگی های مجزای جدیدی جهت تعیین محدودیتها است: autocomplete, min, max, pattern و step. چنانچه قبل از این ذکر شده همچنین دارای ویژگی جدید list هستند که می توانند همراه با datalist و عنصر select استفاده شده باشند.

• input و button همچنین دارای ویژگی جدید template هستند که می تواند برای الگوهای تکرار استفاده شده باشند.

• عنصر menu سه ویژگی جدید دارد: type, label و autosubmit. آنها اجازه می دهند که عنصر درون یک منو تغییر شکل دهد بطوریکه در واسط های کاربر نوعی همچنین به شرط اینکه برای منوهای بافت در پیوستگی با ویژگی contextmenu باشند.

• عنصر style دارای ویژگی جدید scoped است که می تواند جهت تحقق هدف شیوه نامه ها مورد استفاده قرار گرفته باشد. قواعد سبک درون چنین عنصر style تنها می تواند درخت محلی را اجرا نماید.

• عنصر script دارای ویژگی جدید فراخوانی شده ای async است که بر بارگذاری و اجرای اسکریپت موثر است.

• عنصر html دارای ویژگی جدید فراخوانی شده ای manifest است که به فهرستی از نهانگاه برنامه کاربردی استفاده شده در پیوستگی با API برای موارد کاربردی آفلاین وب اشاره دارد.

ویژگی های مجزا از HTML 4 هم اکنون همه عناصر را اجرا می نمایند. اینها ویژگی های کلی فراخوانده شده هستند: class, dir, id, lang, tabindex و title.

آنجا همچنین ویژگی های مجزای کلی جدیدی وجود دارند:

• ویژگی contenteditable عنصری را که ناحیه ای قابل ویرایش است را نشان می دهد. کاربر می تواند محتویات عنصر و اداره نشانه گذاری را تغییر دهد.
• ویژگی contextmenu می تواند که به نقطه ای در جهت منوی مطلب استفاده شده باشد به شرط آنکه توسط نویسنده باشد.
• ویژگی draggable می تواند همراه با API جدید کشیدن و رها کردن ماوس استفاده شده باشد.
• ویژگی irrelevant عنصری را نشان می دهد که هنوز موجود نیست یا بلندتر از آنچه مربوط به آن است، نیست.

ویژگیهای ذیل برای مدل تکرار هستند. اینها ویژگی های کلی هستند و همچنین امکان دارد بر روی همه عناصر HTML یا روی هر عنصری در هر فضای نامی دیگری با ویژگی های موجود در فضای نامی http://www.w3.org/1999/xhtml استفاده شده باشند:

• repeat
• repeat-start
• repeat-min
• repeat-max

HTML 5 همچنین تمامی ویژگی های برنامه کنترل رویدادها را از HTML 4 می سازد که آنرا از ویژگیهای کلی onevent-name می گیرد و ویژگیهای جدید مجزای برنامه کنترل رویدادها را برای تعیین رویدادهای جدید اضافه می نماید، همچون ویژگی onmessage که می تواند همراه با عنصر جدید بکار رفته باشد event-source و پیام رسان API سند متقاطع بکار رفته باشد.

3.3. عناصر تغییر یافته

این عناصر دارای معانی اصلاح شده ای در HTML 5 هستند تا بهتر منعکس شود که چگونه آنها روی وب استفاده شده اند یا که آنها را مفیدتر سازند:

• عنصر a بدون یک ویژگی href در حال حاضر یک "لینک مکان نگه دار" را نشان می دهد.

• عنصر address هم اکنون با مفهوم جدید بخش مورد نظر است.

• عنصر b در حال حاضر یک محدوده متن را از نظر سبک نگارش افست از نثر معمولی غیر انتقالی همچنین بسیار مهم را نشان می دهد،  همانند واژه های کلیدی در چکیده ای از سند، نام های محصول در مرور یا در دیگر محدوده های نوعی متن چاپی بصورت تشجیع شده ارایه می دهد.

• عنصر hr در حال حاضر یک سطح پاراگراف موضوعی شکسته را نشان می دهد.

• عنصر i هم اکنون محدوده ای از یک صدا یا حالت متناوب یا بصورت دیگری افست از نثر عادی را نشان می دهد، همچون یک سمت طبقه بندی، یک شرط فنی، یک عبارت اصطلاحی از زبان دیگر، یک اندیشه، یک نام حمل و نقل یا تعدادی نثر دیگر که با نوعی حروف چاپی خوابیده ارایه می شود. کاربرد تغییرات بسیار توسط زبان.

• برای عنصر label مرورگر می بایستی بلندتر از برچسب کنترل متمرکز نشود مگر اینکه چنین رفتاری برای پایگاه اساسی واسط کاربر استاندارد باشد.

• عنصر menu جهت سودمندی برای منوهای واقعی دوباره تعریف شده است.

• عنصر small هم اکنون حروف چاپی ریز را نشان می دهد (برای طرف نکات و پرینت مجاز).

• عنصر strong در حال حاضر اهمیت بیشتر نسبت به تاکید نیرومند را نشان می دهد.

3.4. عناصر غایب

عناصر در این بخش توسط نویسنده ها استفاده نشده اند. عاملهای کاربری باز هم از آنها پشتیبانی می نمایند و HTML 5 یک بخش ترجمه را در موقع خود که بیانگر دقیق کیفیت است را کسب می نماید. (عنصر isindex برای نمونه قبل از این توسط تجزیه گر پشتیبانی شده است.)

عناصر زیر در HTML 5 وجود ندارند چرا که اثرشان کاملا ارایه شده و بنابراین بهتر است توسط CSS مورد استفاده قرار گیرند:

• basefont
• big
• center
• font، اگرچه هنگام درج توسط یک ویراستار ویزی ویگ مجاز است بعلت محدودیت در تکنولوژی جدید در واسط کاربر برای این ویراستارها هست.
• s
• strike
• tt
• u

عناصر ذیل در HTML 5 وجود ندارند برای اینکه کاربردشان تحت تاثیر قابلیت استفاده و قابلیت دسترسی برای کاربر نهایی در جهتی منفی است:

• frame
• frameset
• noframes

عناصر زیر شامل نشده اند زیرا که آنها غالبا استفاده نشده اند، درهم و برهم ساخته شده اند یا میتوانند توسط عناصر دیگر مورد استفاده قرار گیرند:

• acronym برای این شامل نشده زیرا با درهم و برهمی فراوانی شاخته شده است. نویسنده ها برای استفاده از abbreviations از abbr استفاده می نمایند.
• applet قبلا به سود object منسوخ شده است.
• کاربرد isindex می تواند با استفاده از کنترلهای فرم جایگزین شده باشد.
• dir قبلا به سود ul منسوخ شده است.

سرانجام noscript تنها در ترکیب نحوی HTML منطبق است. که در ترکیب نحوی  XML گذاشته نشده است بطوریکه کاربردش وابسته به یک تجزیه گر HTML است.

3.5. ویژگی های غایب

برخی ویژگیهای HTML 4 مجاز نیستند در HTML 5 بلندتر باشند. اگر آنها جهت داشتن هر اثر خاصی بر روی عاملهای کاربر مورد نیازند برای سازگاری می بایستی به گونه ای تعیین شده باشند که در آن متنها کار کنند.

• ویژگی accesskey روی a, area, button, input, label, legend و textarea.
• ویژگی rev  و charset روی link و a.
• ویژگی های shape و coords روی a.
• ویژگی longdesc روی img و iframe.
• ویژگی target روی link.
• ویژگی nohref روی area.
• ویژگی profile روی head.
• ویژگی version روی html.
• ویژگی name روی map, img, object, form, iframe, a (در عوض استفاده از id).
• ویژگی scheme روی meta.
• ویژگیهای archive, classid, codebase, codetype, declare و standby روی object.
• ویژگیهای valuetype و type روی param.
• ویژگیهای charset و language روی script.
• ویژگی summary روی table.
• ویژگیهای headers, axis و abbr روی td و th.
• ویژگی scope روی td.

در مجموع، HTML 5 هیچ یک از ویژگیهایی را که در HTML 4 ارایه شده بودند و بهتر است توسط CSS مورد استفاده قرار گیرند را ندارد :

• ویژگی align  روی caption, iframe, img, input, object, legend, table, hr, div, h1, h2, h3, h4, h5, h6, p, col, colgroup, tbody, td, tfoot, th, thead, tr و body.
• ویژگیهای alink, link, text و vlink روی body.
• ویژگی background روی body.
• ویژگی bgcolor روی table, tr, td, th و body.
• ویژگی border روی table, img و object.
• ویژگیهای cellpadding و cellspacing روی table.
• ویژگیهای char و charoff روی col, colgroup, tbody, td, tfoot, th, thead و tr.
• ویژگی clear روی br.
• ویژگی compact روی dl, menu, ol و ul.
• ویژگی frame روی table.
• ویژگی frameborder روی iframe.
• ویژگی height روی iframe, td و th.
• ویژگیهای hspace و vspace روی img و object.
• ویژگیهای marginheight و marginwidth روی iframe.
• ویژگی noshade روی hr.
• ویژگی nowrap روی td و th.
• ویژگی rules روی table.
• ویژگی scrolling روی iframe.
• ویژگی size روی hr, input و select.
• ویژگی style روی همه عناصر بجز font.
• ویژگی type روی li, ol و ul.
• ویژگی valign روی col, colgroup, tbody, td, tfoot, th, thead و tr.
• ویژگی width روی hr, table, td, th, col, colgroup, iframe و pre.

4. رابط های برنامه کاربردی (APIs)

HTML 5 عددی را از APIs که راهنمای ساختن برنامه های کاربردی وب است را معرفی می نماید. این می تواند همراه با عناصر جدید معرفی شده برای برنامه های کاربردی، استفاده شده باشد:

• ترسیم دو بعدی API که می تواند با عنصر جدید canvas استفاده شده باشد.
• API برای اجرای صوت و تصویر که می تواند با عناصر جدید video و audio استفاده شده باشد.
• ذخیره سازی پایدار. هر دوی کلید / مقدار و پایگاه داده ی SQL پشتیبانی شده اند.
• یک API که برنامه های کاربردی وب را بصورت آفلاین فراهم می نمایند.
• یک API که اجازه می دهد یک برنامه کاربردی وب خودش را برای پروتکل ها یا انواع MIME ثبت بنماید.
• ویرایش API در ترکیب با یک ویژگی عمومی جدید contenteditable.
• کشیدن و رها کردن API در ترکیب با یک ویژگی draggable.
• API شبکه.
• API که تاریخچه را نشان می دهد و اجازه می دهد صفحات آنرا اضافه بنمایند تا مانع شکستن دکمه برگشت شود. (این API دارای محدودیتهای امنیتی مناسبی می باشد.)
• پیام رسانی سند متقاطع.
• رویدادهای ارسال شده ی سرور در ترکیب با عنصر جدید event-source.

4.1. گسترشها در جهت HTMLDocument

HTML 5 توسعه یافته ی واسط HTMLDocument از DOM سطح  2  متعلق به HTML در شماری ازمسیرها است. واسط هم اکنون در تمامی اشیای اجرای واسط Document پیاده سازی شده بنابراین بصورت معنادار در بافتی از سند مرکب می ماند. آن همچنین دارای اعضای جدید قابل توجه مجزایی است:

• ()getElementsByClassName جهت انتخاب عناصر با نام کلاس خودشان. مسیر این روش تعیین شده بصورتی است که اجازه خواهد داد برای هر محتوایی با ویژگیهای  class و یک شیء Document همچون SVG و MathML کار کند.

• innerHTML بصورت راهی آسان جهت تجزیه و مرتب کردن یک سند HTML یا XML. این ویژگی قبلا تنها بر روی HTMLElement در مرورگرهای وب در دسترس بود و بخشی از هیچ استانداردی نبود.

• activeElement و hasFocus جهت تعیین عنصری که هم اکنون متمرکز است و خواه دارای کانونهای ترتیبی Document باشد.

• getSelection() بازگشتهای شیئی است که انتخاب (های) موجود را نشان می دهد.

• designMode و ()execCommand که بیشتر برای ویرایش اسناد مورد استفاده قرار گرفته اند.

4.2. گسترشها در جهت HTMLElement

واسط HTMLElement همچنین پیشرفتهای متعددی در HTML 5 داشته است:

• getElementsByClassName() که بطور اساسی نسخه حوزه ای موجود در HTMLDocument می باشد.

• innerHTML بطوری که در مرورگرهای امروزی یافت می شود. که همچنین تعریف شده تا در بافت XML کار کند (هنگامی که در یک سند XML استفاده شده است).

• classList یک پیوست مناسب برای className است. آن شیئی که شیوه های نمایش را برمی گرداند، همچون()has(), add(), remove و ()toggle برای دستکاری کلاس های عناصر. عناصر a, area و link دارای ویژگی مشابه فراخوانده relList هستند که عاملیت یکسانی را برای ویژگی rel فراهم می نماید.

سپاسگزاریها

ویراستارهایی که مایلیم از ایشان تشکر نماییم بن میلارد، کامرون مکورمک، چارلز مکافی نوایا،, دان کانلی دیوید ایچ هاستر، هنری سیونن، جیمز گراهام، میسیچ ستاچاویاک، مارتیجن وارجرز، مارتین هی، مساتیکا یاکورا، مایکل سمت، اولیویر جاندرین، فیلیپ تیلر و سایمن پیترز هستند برای مشارکتشان در این سند همچنین تمامی کسانی که در راستای  HTML 5 از سالهای قبل برای توسعه وب تلاش نموده اند!

منابع